Tak śmiesznie chyba jeszcze nie było!Po absolutnym bestsellerze przychodzi czas na nową książkę Marii Czubaszek i Artura Andrusa! Tym razem do prześmiesznych rozmów na pełnych prawach włącza się trzecia wybitna postać - Wojciech Karolak. Słynny jazzman, podpytywany przez dociekliwego Andrusa, barwnie opowiada o małżeństwie z Czubaszek, a jest to związek nie zawsze zgodnych indywidualistów! We trójkę wspominają dawne czasy, historie miłosne, PRL, jazz i całą plejadę słynnych artystów: Koftę, Urbaniaka, Ptaszyna Wróblewskiego, Dobrowolskiego i wielu innych. Autorzy opowiadają masę anegdot, bezlitośnie punktują przeróżne absurdy, okraszając tekst brawurową twórczością Marii Czubaszek i sporą dawką abstrakcyjnego humoru najwyższej próby. Czytelnicy dowiedzą się m.in. kiedy Pani Maria bywała zazdrosna, czemu mierzyła z nabitej broni do milicjanta, jak jazzmani pili wódkę w Krakowie, dlaczego szwedzka policja myślała, że Karolak zastrzelił świnkę morską, oraz. z jakiego właściwie powodu zaproponowano Marii Czubaszek BOKS NA PTAKU.Wszystkie teksty Marii Czubaszek, które znajdują się w tej książce, pochodzą z cudem odnalezionej w "piwnicy", wysmaganej wiatrem i wychłodzonej mrozem walizki leżącej wcześniej wśród kilkunastu kołpaków do opla.Artur Andrus.

Wyspa Bali, 12 października 2002, dochodzi jedenasta wieczorem. Huk eksplozji. Raj turystów - dla muzułmańskich fundamentalistów miejsce grzechu - zostaje ukarany. Zalany krwią. Wśród zaginionych jest reporterka z Polski. Jej tropem niespokojnego wędrowca rusza autor Córeńki.Wojciech Tochman, znakomity reporter, tym razem przekracza ramy dokumentu. Fakty łączą się tu nierozerwalnie ze światem wyobraźni i kreacji.Wielka podróż na drugi kontynent jest jednocześnie fascynującą wędrówką psychoterapeutyczną. Czy bohaterka, samotna kobieta po czterdziestce, szuka zakotwiczenia? Czy spotkani na tej drodze mężczyźni dadzą jej to, czego pragnie? Czy świat szybkiej komunikacji staje się już światem głuchych? Czy jeszcze możemy się porozumieć z drugim człowiekiem?Tochman pisząc o czasie terroryzmu, odsłania najintymniejsze lęki współczesnego człowieka. Córeńka to opowieść mityczna, zmysłowa i ostra. Książka, która przeraża. Krzyk na chwilę przed katastrofą.

Książka wybitnej dziennikarki Małgorzaty Szejnert z Warszawy, kwoki (pardon!) szkoły reporterów "Gazety Wyborczej", która po przejściu w stan dziennikarskiego spoczynku (daj nam Boże taką energię po sześćdziesiątce!) postanowiła dogłębnie zbadać miejsce na ziemi, które znamy jako Giszowiec i Nikiszowiec. Zetknęła się z Giszowcem 20 lat temu, znała moje filmy i zbierała materiały przez całe lata. Kiedy uwolniła się z etatu, przystąpiła do dzieła. Powstało imponujące dokonanie sztuki dziennikarskiej, zachwycająco bogate, zawsze konkretne, ale obiektywne. Jest to historia spółki Giesche (która splajtowała w zeszłym roku), historia Niemiec, Śląska i Polski w opisywanym dwustuletnim okresie, historia powstawania życia Giszowca i Nikiszowca, a co najważniejsze - historia kilku wybranych rodów z Giszowca, które przewijają się i krzyżują przez paskudny wiek XX.Nagromadzenie wiedzy, obfitość faktów i całego gąszczu pogranicznych losów ludzi - a zwłaszcza talent autorki - zapierają dech. Książka pani Szejnert da się przyrównać do olbrzymiego meteorytu, który spadł na naszą ziemię. To z całą pewnością "dzieło życia" autorki. Dla mnie to arcydzieło w zbiorze śląskiej tematyki, które ukazuje autentyczną magię Górnego Śląska i mądrą filozofię długiego trwania jego mieszkańców (którą pani Szejnert wyłuskała w rozmowach z ludźmi) - "A my to smolymy!".Kazimierz Kutz

Najnowsza książka świetnego dziennikarza, twórcy programu publicystycznego "Co z tą Polską?", mogłaby nosić tytuł "Leksykon elit politycznych IV RP", bo choć niejednokrotnie Tomasz Lis odwołuje się do zagadnień i haseł wcześniejszych, to jednak przede wszystkim próbuje ukazać, jak w ciągu ostatnich lat zmienił się język polskiej polityki. A zmienił się drastycznie. Niestety - na gorsze. "W naszej polityce kampania wyborcza toczy się zawsze. Nigdy nie ma więc miejsca na kompromis i umiar, a zawsze jest wielka przestrzeń dla demagogii i brutalności" - te słowa chyba najlepiej podsumowują przyczyny brutalizacji języka polskiej polityki. Zresztą, czym jest kampania wyborcza, mówił bez ogródek jeden z najbardziej brutalnych polityków - Andrzej Lepper; "W kampanii trzeba rzucać proste hasła, by dotrzeć do ludzi, pewne rzeczy wyostrzyć, podkręcić". "Ciemny lud to kupi" - miał powiedzieć z kolei "bulterier braci Kaczyńskich" - Jacek Kurski. Tak właśnie rodzą sięokreślenia "łże - elity", "złodziejska prywatyzacja", "Rywinland", "układ", hasła "dziadek w Wehrmachcie", "Balcerowicz musi odejść" czy "rżnąć głupa". Jak powstały, kiedy i w jakich okolicznościach użyto ich po raz pierwszy, a także - o czym świadczą owe określenia - te problemy porusza w swej książce Tomasz Lis. Ale obok haseł opisuje też praktyki i techniki stosowane w polskim sejmie. Zabiegi erystyczne, jak posługiwanie się określeniami "wola polityczna", "interes narodowy", czy też zabiegi polityczne - "dyskontynuacja" czy "wrzutka ustawowa". Publicysta wymienia, analizuje i opisuje problemy polskiej polityki. Wskazuje także sprawców, odpowiadających za powstanie poszczególnych patologii. Najmocniej za brutalizację języka obrywa się oczywiście Prawu i Sprawiedliwości. Ale równocześnie Lis wytyka SLD afery, jakie miały miejsce za rządów Leszka Millera, Platformie Obywatelskiej i Donaldowi Tuskowi wypomina fatalnie prowadzoną kampanię wyborczą i bezsilność oraz brak pomysłu na działalność w opozycji, Lepperowi warcholstwo, Wałęsie - fakt, iż otaczał się często nieodpowiednimi ludźmi. To zresztą nie wszystkie zarzuty, nie wszystkie partie i nie wszyscy politycy, o których wspomina Lis. Książka składa się z bardzo wielu króciutkich rozdziałów, których tytuły ułożone są w kolejności alfabetycznej - stąd narzucające się skojarzenia ze słownikiem czy leksykonem. Każdy z tytułów jest hasłem wyborczym, bon motem lub pojęciem powszechnie stosowanym przez polskich polityków. Jednak treść poszczególnych "artykułów hasłowych" nie jest już, bynajmniej, "słownikowa". Właściwie, każdy z nich mógłby zostać opublikowany jako odrębny felieton. Są bowiem błyskotliwe, lapidarne, napisane z ogromnym poczuciem humoru i zakończone błyskotliwymi pointami, ale równocześnie. kompletnie nieprzydatne z punktu widzenia naukowca - socjologa, językoznawcy czy politologa. Nie ma w nich bowiem terminologii naukowej, wnikliwości badawczej ani konkretu. Jest za to doskonały, przystępny język i znakomita znajomość najnowszej historii Polski. Zasadniczą wadą książki Lisa jest to, że choć poszczególne rozdziały mogą zachwycać, całość wydaje się mało wyrazista. Lis bowiem nazywa po imieniu problemy i patologie życia politycznego, bezlitośnie piętnuje sejmowe chamstwo (sic!) i warcholstwo (sic!), przedstawia dowody na to, jak ostatni rok rządów Pis podzielił Polaków i sprawił, że o polityce rozmawia się wyjątkowo plugawym językiem, ale równocześnie nie ukazuje ani przyczyn tego stanu rzeczy, ani też sposobów wyjścia z tak fatalnej sytuacji, nie przedstawia racjonalnych rozwiązań. Stawia diagnozę, nie aplikuje lekarstw. A po niedoszłym kandydacie na Prezydenta RP i człowieku, który drugi już rok pyta "Co z tą Polską?", ciesząc się ogromnym autorytetem i szacunkiem Polaków, moglibyśmy oczekiwać dużo więcej.

PRL od kuchni to dla wielu z nas nostalgiczna podróż do smaków dzieciństwa i młodości. Znajdziecie tu przepisy na takie sztandarowe dania Polski Ludowej, jak befsztyk tatarski, śledź po japońsku, kotlet pożarski, a także na te trochę już zapomniane - m.in. blok czekoladowy czy krem sułtański. Wszystkie wciąż sprawdzają się wyśmienicie, gdyż pomysłowe panie domu mimo "przejściowych" trudności z zaopatrzeniem umiały wówczas wyczarować prawdziwe smakołyki. PRL od kuchni może być nie tylko okazją do wspomnień, ale również inspiracją dla osób, które potrawy "z tamtych lat" znają jedynie z opowieści rodziców lub dziadków. W gastronomiczno-kuchenne klimaty Polski Ludowej wprowadzają dowcipne felietony znanego publicysty, Wiesława Kota.

Za opisaną w tej książce podróż rowerem do Chin i Azji Południowo-Wschodniej autor otrzymał nagrodę Traveler przyznawaną przez National Gerographic. Robert Maciąg rozpoczął swoją samotną wyprawę w lutym 2004 roku. Przez pięć miesięcy pokonał rozległe tereny Chin, górzyste obszary Wietnamu, piaszczysto-błotniste drogi Kambodży i dżunglę Laosu. Dysponując dziennym budżetem w wysokości zaledwie 25 złotych przejechał 7 tysięcy kilometrów. Jego dietę stanowiły ryż, makaron, ale także gotowane węże i koniki polne. W czasie podróży zrobił prawie 2 000 zdjęć i poznał tereny dalekie od centrów turystycznych.

To opowieść o tym, co wydarzyło się w Smoleńsku tuż po katastrofie, gdy biegliśmy w stronę szczątków samolotu, wierząc, że jednak ktoś przeżył. O tym, co działo się tam przez kilka następnych dni. O tysiącach Rosjan, którzy dzień i noc przychodzili, by złożyć biało-czerwone kwiaty. O wciąż zadawanym pytaniu: Jak to możliwe? O niezwykłym, milczącym pożegnaniu prezydenta na pustym lotnisku i o tłumach stojących na trasie przejazdu konduktu z Okęcia do pałacu Namiestnikowskiego. O ludziach, którzy byli tam także potem, gdy miasto zamierało, patrząc na dziesiątki kolejnych trumien. O tym, jak po kilku godzinach od zapalenia pierwszej świeczki na Krakowskim Przedmieściu zapłonęły ich tam tysiące. O pogrzebach, które okryły żałobą tyle polskich miast. Nikt nie wie, co w nas zostanie z tych niezwykłych dni. Czy będziemy lepsi? Czy będziemy inni? Ale na pewno warto te dni pamiętać.

Najsłynniejszy polski negocjator policyjny, który pracował przy blisko 50 porwaniach dla okupu, zdradza kulisy pracy w polskiej policji.
Ratowanie samobójców, uprowadzenia, zagrożenia terrorystyczne, pogoń za bandytami, wykrywanie zabójstw, a drugiej strony korupcja, współpraca ze światem przestępczym, degeneracja moralna, alkoholizm, eskapady do agencji towarzyskich. Wszystko w klimacie "odnowionej, demokratycznej III Rzeczypospolitej", która wciąż przypomina PRL. Historie, które szary obywatel zna tylko z filmów, takich jak "Drogówka" czy "Psy" teraz okazują się rzeczywistością.

Znakomity pisarz powraca do PRL roku 1968. Na obraz czasów spraw marcowych składają się krótkie opowiadania, impresje i udramatyzowane scenki: poważne i liryczne, zabawne i poruszające. Kolejka do mięsnego komentuje z uznaniem ostatnie kazanie Kardynała. Motorniczy wyrzuca z tramwaju kobietę, głośno rozprawiającą o tym, że trzeba ?mocniej lać studenciaków?. Inżynier denuncjuje dyrektora za żydowskie pochodzenie, by zająć jego miejsce... Nowakowski, przenikliwy obserwator codzienności, po mistrzowsku oddaje zarówno tragizm jak i absurd epoki.

Żaden z weteranów służb specjalnych nie wyjawił aż tylu sekretów dotyczących pracy polskich szpiegów!

Pułkownik Aleksander Makowski to legenda polskiego wywiadu. Syn szpiega, wychowany w Londynie i Waszyngtonie, stypendysta Harvardu, absolwent szkoły wywiadu w Kiejkutach. Jeden z najzdolniejszych oficerów, próbowało go zwerbować nawet FBI! W rozmowie prowadzonej przez Pawła Reszkę i Michała Majewskiego ze szczegółami opowiada o codziennym życiu agenta wywiadu. Dowiadujemy się, jak wygląda szpiegowskie szkolenie w tajnym ośrodku, jak werbuje się agentów, nagrywa spotkania z ukrycia i wykrywa "obserwację". Poznajemy relacje PRL-owskiego wywiadu z towarzyszami radzieckimi, tajemnice polskich "nielegałów" za granicą, ich największe sukcesy i wpadki.
W książce znajdziemy także wiele informacji o grupach opozycyjnych w Polsce, źródłach finansowania "Solidarności", operacji przeciwko terrorystom w Irlandii Północnej praz próbach rozszyfrowania Talibów w Afganistanie.